مسواک زدن نه تنها خطر بروز بيماري هاي لثه و سکته مغزي را کاهش مي دهد بلکه از کاهش قواي حافظه نيز جلوگيري مي کند.
محققان علوم پزشکي در دانشگاه وست ويرجينيا در امريکا اعلام کردند بررسي آنان بر روي دويست و هفتاد فرد هفتاد ساله و بالاتر نشان مي دهد حدود بيست و سه درصد آنان به اختلالات متوسط تا شديد حافظه مبتلا بوده اند.
دکتر ريچارد کروت مي گويد ما در اين مطالعه دريافتيم بين نشان گرهاي خوني التهاب و بروز اختلالات حافظه ، ارتباط برقرار است.
محققان مي گويند افراد سالخورده بهتر است بدانند که بين تميزي دهان و دندان و ابتلا به اختلالات حافظه همچون آلزايمر ، ارتباط برقرار است.
بيماري آلزايمر در واقع مشکلي مغزي است.
مغز ما از ميليون ها سلول عصبي تشکيل شده است.
هر دسته از اين سلول هاي عصبي با هم تشکيل يک بخش را مي دهند و هر بخش عهده دار يک مسؤليت است.
به عنوان مثال بخش بينايي که در ناحيه پشت سري قرار گرفته، مسئول بررسي اطلاعاتي است که از چشم ها آمده است. بدين ترتيب ما تشخيص مي دهيم که چه ديده ايم.
اين سلول هاي عصبي براي بررسي و انتقال اطلاعات با يکديگر و با بخش هاي ديگر در ارتباطند.
اين ارتباط به صورت جريان الکتريکي کوچکي است که از يک سلول به سلول بعدي انتقال پيدا مي کند.
اما چون اين سلول ها به يکديگر نچسبيده اند، بين آنها يک فضاي خالي کوچک وجود دارد.
اين فضاي خالي کوچک توسط يک ماده شيميايي مخصوص پر مي شود که انتقال جريان الکتريکي بين سلول ها را سريعتر و آسانتر مي کند.
اين ماده شيميايي مخصوص که "سروتونين" نام دارد، توسط خود مغز ترشح مي شود.
با بالا رفتن سن و پير شدن سلول ها، ترشح اين ماده شيميايي يا سروتونين کاهش مي يابد، بدين ترتيب ارتباط بين سلولي و انتقال اطلاعات دچار مشکل مي شود.
اين مشکل بيشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان مي دهد. خاطره ها ترکيبي هستند از يادآوري ديده ها و شنيده ها و احساسات که براى ياداوري آن ها مغز نياز به برقراري يک ارتباط پيچيده سلولي بين همه بخش ها دارد.
به همين علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونين در مغز، خاطره ها کمرنگ يا فراموش مي شوند.
در بيماري آلزايمر ترشح سروتونين به شدت کاهش مي يابد. اما اين مسئله هميشه به علت پير شدن سلول ها نيست.
سکته مغزي که باعث از دست رفتن بخشي از سلول هاي مغز مي شود يا شوک عاطفي پس از دست دادن عزيزي مي توانند خطر ابتلا به آلزايمر افزايش دهند.
آلزايمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز مي شود و کم کم تا آنجا پيش مي رود که فرد حتي راه بازگشت به خانه را فراموش مي کند.
بيماري آلزايمر متاسفانه درماني ندارد اما مي توان از پيشرفت آن جلوگيري کرد.
محققان علوم پزشکي در دانشگاه وست ويرجينيا در امريکا اعلام کردند بررسي آنان بر روي دويست و هفتاد فرد هفتاد ساله و بالاتر نشان مي دهد حدود بيست و سه درصد آنان به اختلالات متوسط تا شديد حافظه مبتلا بوده اند.
دکتر ريچارد کروت مي گويد ما در اين مطالعه دريافتيم بين نشان گرهاي خوني التهاب و بروز اختلالات حافظه ، ارتباط برقرار است.
محققان مي گويند افراد سالخورده بهتر است بدانند که بين تميزي دهان و دندان و ابتلا به اختلالات حافظه همچون آلزايمر ، ارتباط برقرار است.
بيماري آلزايمر در واقع مشکلي مغزي است.
مغز ما از ميليون ها سلول عصبي تشکيل شده است.
هر دسته از اين سلول هاي عصبي با هم تشکيل يک بخش را مي دهند و هر بخش عهده دار يک مسؤليت است.
به عنوان مثال بخش بينايي که در ناحيه پشت سري قرار گرفته، مسئول بررسي اطلاعاتي است که از چشم ها آمده است. بدين ترتيب ما تشخيص مي دهيم که چه ديده ايم.
اين سلول هاي عصبي براي بررسي و انتقال اطلاعات با يکديگر و با بخش هاي ديگر در ارتباطند.
اين ارتباط به صورت جريان الکتريکي کوچکي است که از يک سلول به سلول بعدي انتقال پيدا مي کند.
اما چون اين سلول ها به يکديگر نچسبيده اند، بين آنها يک فضاي خالي کوچک وجود دارد.
اين فضاي خالي کوچک توسط يک ماده شيميايي مخصوص پر مي شود که انتقال جريان الکتريکي بين سلول ها را سريعتر و آسانتر مي کند.
اين ماده شيميايي مخصوص که "سروتونين" نام دارد، توسط خود مغز ترشح مي شود.
با بالا رفتن سن و پير شدن سلول ها، ترشح اين ماده شيميايي يا سروتونين کاهش مي يابد، بدين ترتيب ارتباط بين سلولي و انتقال اطلاعات دچار مشکل مي شود.
اين مشکل بيشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان مي دهد. خاطره ها ترکيبي هستند از يادآوري ديده ها و شنيده ها و احساسات که براى ياداوري آن ها مغز نياز به برقراري يک ارتباط پيچيده سلولي بين همه بخش ها دارد.
به همين علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونين در مغز، خاطره ها کمرنگ يا فراموش مي شوند.
در بيماري آلزايمر ترشح سروتونين به شدت کاهش مي يابد. اما اين مسئله هميشه به علت پير شدن سلول ها نيست.
سکته مغزي که باعث از دست رفتن بخشي از سلول هاي مغز مي شود يا شوک عاطفي پس از دست دادن عزيزي مي توانند خطر ابتلا به آلزايمر افزايش دهند.
آلزايمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز مي شود و کم کم تا آنجا پيش مي رود که فرد حتي راه بازگشت به خانه را فراموش مي کند.
بيماري آلزايمر متاسفانه درماني ندارد اما مي توان از پيشرفت آن جلوگيري کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر