در بسياري از افراد ، بيماري واريس پا هيچ نوع ناراحتي به وجود نميآورد و بيماران فقط از ظاهر پا شكايت دارند.
در گروهي ، علايم خفيف تا شديد ديده ميشود و در تعداد محدودي واريس ميتواند عوارض خطرناكي در پي داشته باشد.
واريس را شايعترين بيماري عروقي ميدانند كه حدود 10 تا 20 درصد جمعيت را مبتلا ميكند و بيشترين ميزان شيوع واريس در زنان بين سن 40 تا 49 سالگي برآورد شده است.
هر وريد يا سياهرگ داراي دريچههاي كنترلكننده جريان خون است. واريس هنگامي رخ ميدهد كه اين دريچهها دچار نارسايي شده باشند و به فعاليت طبيعي خود ادامه ندهند.
ممكن است تعداد دريچه به دليل مادرزادي كمتر از معمول باشند و يا درست كار نكنند، يا ديوار رگ آسيبديده و ضعيفشده باشد و اجازه ندهد لبههاي دريچهها كاملا به هم برسند و از برگشت خون جلوگيري كنند. آسيب به دريچهها به دليل لخته شدن خون در داخل رگها و فشار غيرمعمول به رگها به دليل چاقي، حاملگي و يا زياد ايستادن است.
كوفتگي و خستگي پا بخصوص در پايان روز و يا بعد از ايستادن به مدت طولاني، ورم پا، خارش و يا تغيير در رنگ و احتمالا زخم شدن مچ پا، درد شديد و ناگهاني و سفت شدن برآمدگيهاي واريسي به علت لخته شدن خون داخل رگ از علايم معمول واريس محسوب ميشوند.
دكتر حسن راوري، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در گفتگو با ايسنا، سابقه خانوادگي را از علل ايجاد بيماري واريس دانست و گفت: افراد كمتحرك و يا افرادي كه به مدت طولاني در حالت نشسته يا ايستاده هستند در هر سني در معرض خطر واريس قرار دارند.
وي مساله جنسيت را در ايجاد واريس موثر خواند و افزود: اين بيماري در زنان به دليل دوران حاملگي و وجود هورمونهاي خاص و همچنين در افراد چاق شايعتر است.
دكتر راوري درجات مختلف اين بيماري را به 2دسته خفيف و شديد تقسيمبندي كرد و توضيح داد: درد مبهم در ناحيه ساق پا، سنگيني در عضلات پا به هنگام ايستادن و دردهاي شبانه در پاها از علائم واريس است كه در صورت عدم توجه به اين علائم، كمكم تورم و ورمهايي در اندام تحتاني ايجاد خواهد شد و فرد بعد از چند ساعت ايستادن احساس ميكند، ورمهايي در اطراف پا ايجاد شده است.
وي ادامه داد: با تداوم اين حالت و عدم توجه به آن، ورمها تبديل به لكههاي قهوهاي و سياهرنگ در اطراف قوزك، مچ و ساق پا ميشود كه باز هم در صورت عدم توجه اين تغيير رنگها تبديل به زخمهايي تحت عنوان زخمهاي واريسي خواهد شد.وي افزود: به مرور لختههايي در پا ايجاد ميشود كه بسيار خطرناك بوده و تنها با سونوگرافي قابل مشاهده هستند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد با بيان اين كه بعضي از اين لختهها متحرك هستند، افزود: اين لختهها از طريق سيستم وريدي (سياهرگي) وارد قلب ميشود، بعد از ورود به حفرههاي قلب به ريه انتقال مييابد و باعث تنگي نفس ميشود.
اين فوقتخصص جراحي عروق با بيان اين كه امكان پيشرفت لخته به سيستم عمقي وجود دارد، تصريح كرد: در اين حالت اندام فرد دچار تورم شده و فرد دردهاي مبهمي را در ناحيه پا احساس ميكند.
دكتر راوري درخصوص چگونگي جلوگيري از ابتلا به اين بيماري به ايسنا گفت: افرادي كه ناچار به ايستادنهاي طولانيمدت هستند، بهتر است هر چند دقيقه وزن خود را از روي يك پا به پاي ديگر منتقل كنند و در صورت امكان راه بهتر اين است كه در حالت خوابيده قرار بگيرند و پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهند؛ به طوري كه بازگشت وريدي از اندامهاي تحتاني به قلب صورت بگيرد.
وي درباره درمان واريس خاطرنشان كرد: درمان واريس با توجه به علايم، شدت و نوع واريس و سن مبتلايان به اين بيماري متفاوت است.
وي واريس را از بيماريهاي بسيار شايع دانست و افزود: مهمترين مساله در درمان واريس اين است كه هر فردي بهگونهاي متفاوت از ديگران درمان ميشود و افراد نبايد صرف مشاهده درمان ديگران به وسيله روشي خاص تنها يك روش را صحيح بدانند.عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد استفاده از جورابهاي واريس، داروهاي شيميايي، ليزر و عمل جراحي را از جمله راههاي درمان واريس خواند و افزود: در صورت مراقبت و درمان در مراحل اوليه، به راحتي از نياز به عملهاي جراحي و حتي بروز عوارض بسيار خطرناك جلوگيري ميشود.
دكتر راوري در پايان جورابهاي مرغوب و استاندارد پيشگيريكننده از واريس را بسيار كم و نادر خواند و افزود: جورابهاي پيشگيريكننده از واريس داراي سايزها و فشارهاي متفاوتي است كه در صورت عدم مشورت با پزشك و انتخاب ناآگاهانه نه تنها از واريس پيشگيري نميكند بلكه باعث تشديد آن نيز ميشود.
در گروهي ، علايم خفيف تا شديد ديده ميشود و در تعداد محدودي واريس ميتواند عوارض خطرناكي در پي داشته باشد.
واريس را شايعترين بيماري عروقي ميدانند كه حدود 10 تا 20 درصد جمعيت را مبتلا ميكند و بيشترين ميزان شيوع واريس در زنان بين سن 40 تا 49 سالگي برآورد شده است.
هر وريد يا سياهرگ داراي دريچههاي كنترلكننده جريان خون است. واريس هنگامي رخ ميدهد كه اين دريچهها دچار نارسايي شده باشند و به فعاليت طبيعي خود ادامه ندهند.
ممكن است تعداد دريچه به دليل مادرزادي كمتر از معمول باشند و يا درست كار نكنند، يا ديوار رگ آسيبديده و ضعيفشده باشد و اجازه ندهد لبههاي دريچهها كاملا به هم برسند و از برگشت خون جلوگيري كنند. آسيب به دريچهها به دليل لخته شدن خون در داخل رگها و فشار غيرمعمول به رگها به دليل چاقي، حاملگي و يا زياد ايستادن است.
كوفتگي و خستگي پا بخصوص در پايان روز و يا بعد از ايستادن به مدت طولاني، ورم پا، خارش و يا تغيير در رنگ و احتمالا زخم شدن مچ پا، درد شديد و ناگهاني و سفت شدن برآمدگيهاي واريسي به علت لخته شدن خون داخل رگ از علايم معمول واريس محسوب ميشوند.
دكتر حسن راوري، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در گفتگو با ايسنا، سابقه خانوادگي را از علل ايجاد بيماري واريس دانست و گفت: افراد كمتحرك و يا افرادي كه به مدت طولاني در حالت نشسته يا ايستاده هستند در هر سني در معرض خطر واريس قرار دارند.
وي مساله جنسيت را در ايجاد واريس موثر خواند و افزود: اين بيماري در زنان به دليل دوران حاملگي و وجود هورمونهاي خاص و همچنين در افراد چاق شايعتر است.
دكتر راوري درجات مختلف اين بيماري را به 2دسته خفيف و شديد تقسيمبندي كرد و توضيح داد: درد مبهم در ناحيه ساق پا، سنگيني در عضلات پا به هنگام ايستادن و دردهاي شبانه در پاها از علائم واريس است كه در صورت عدم توجه به اين علائم، كمكم تورم و ورمهايي در اندام تحتاني ايجاد خواهد شد و فرد بعد از چند ساعت ايستادن احساس ميكند، ورمهايي در اطراف پا ايجاد شده است.
وي ادامه داد: با تداوم اين حالت و عدم توجه به آن، ورمها تبديل به لكههاي قهوهاي و سياهرنگ در اطراف قوزك، مچ و ساق پا ميشود كه باز هم در صورت عدم توجه اين تغيير رنگها تبديل به زخمهايي تحت عنوان زخمهاي واريسي خواهد شد.وي افزود: به مرور لختههايي در پا ايجاد ميشود كه بسيار خطرناك بوده و تنها با سونوگرافي قابل مشاهده هستند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد با بيان اين كه بعضي از اين لختهها متحرك هستند، افزود: اين لختهها از طريق سيستم وريدي (سياهرگي) وارد قلب ميشود، بعد از ورود به حفرههاي قلب به ريه انتقال مييابد و باعث تنگي نفس ميشود.
اين فوقتخصص جراحي عروق با بيان اين كه امكان پيشرفت لخته به سيستم عمقي وجود دارد، تصريح كرد: در اين حالت اندام فرد دچار تورم شده و فرد دردهاي مبهمي را در ناحيه پا احساس ميكند.
دكتر راوري درخصوص چگونگي جلوگيري از ابتلا به اين بيماري به ايسنا گفت: افرادي كه ناچار به ايستادنهاي طولانيمدت هستند، بهتر است هر چند دقيقه وزن خود را از روي يك پا به پاي ديگر منتقل كنند و در صورت امكان راه بهتر اين است كه در حالت خوابيده قرار بگيرند و پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهند؛ به طوري كه بازگشت وريدي از اندامهاي تحتاني به قلب صورت بگيرد.
وي درباره درمان واريس خاطرنشان كرد: درمان واريس با توجه به علايم، شدت و نوع واريس و سن مبتلايان به اين بيماري متفاوت است.
وي واريس را از بيماريهاي بسيار شايع دانست و افزود: مهمترين مساله در درمان واريس اين است كه هر فردي بهگونهاي متفاوت از ديگران درمان ميشود و افراد نبايد صرف مشاهده درمان ديگران به وسيله روشي خاص تنها يك روش را صحيح بدانند.عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد استفاده از جورابهاي واريس، داروهاي شيميايي، ليزر و عمل جراحي را از جمله راههاي درمان واريس خواند و افزود: در صورت مراقبت و درمان در مراحل اوليه، به راحتي از نياز به عملهاي جراحي و حتي بروز عوارض بسيار خطرناك جلوگيري ميشود.
دكتر راوري در پايان جورابهاي مرغوب و استاندارد پيشگيريكننده از واريس را بسيار كم و نادر خواند و افزود: جورابهاي پيشگيريكننده از واريس داراي سايزها و فشارهاي متفاوتي است كه در صورت عدم مشورت با پزشك و انتخاب ناآگاهانه نه تنها از واريس پيشگيري نميكند بلكه باعث تشديد آن نيز ميشود.
همشهری انلاین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر