سيگار و فشار خون ، مهم ترين عوامل مرگ و مير هستند

محققان علوم پزشکي اعلام کردند از بين دوازده عامل مرگ و مير ، سيگار کشيدن و بالا بودن فشار خون ، عوامل اصلي محسوب مي شوند.

به گزارش سايت خبري دانشگاه هاروارد ، گروهي از محققان علوم پزشکي در دانشگاه هاروارد تحت سرپرستي دکتر مجيد عزتي استاد بخش همه گير شناسي اين دانشگاه ، با بررسي عوامل دوازده گانه موسوم به شيوه زندگي ، عوامل قابل تنظيم غذايي و عوامل خطرزاي متابوليک ، به نتايج جالبي در اين زمينه دست يافتند.
دکتر گودرز دانايي از گروه محققان اين دانشگاه مي گويد : ما با بررسي قند خون بالا ، کلسترول بد ، فشار خون ، چاقي و اضافه وزن ، اسيدهاي ترانس بالا در خون و نمک ، اسيدهاي چرب غير اشباع ، اسيدهاي امگا سه و ميوه ها و سبزيجات ، فعاليت جسماني ، مصرف الکل و سيگار کشيدن ، در واقع عوامل اصلي مرگ و مير را بررسي کرديم
در اين مطالعه مشخص شد از بين عوامل دوازده گانه ياد شده ، فشار خون بالا و سيگار کشيدن ، بيشترين خطر مرگ و مير را براي انسان ها در پي دارند.
آمار موجود از اوايل قرن نوزدهم نشان مي دهد که کشيدن سيگار ميان اقشار تحصيل کرده و مرفه بين سنين سي و پنج تا شصت و چهار سال مرسوم بوده است اما امروزه کشيدن سيگار ميان نوجوانان به خصوص آنها که از رفاه کامل برقرار نيستند رايج مي باشد.
همچنين رشد مصرف سيگار از دهه هزار و نهصد و نود به بيش از پنجاه درصد رسيده است که عامل اصلي آن را تبليغات مي دانند.

آزمايش ها و شواهد پزشکي نشان داده است که تمامي محدوده هايي که در برخورد با دود سيگار در بدن قرار دارند مانند لب، دهان، گلو، حنجره، مري، ريه و ... در خطر ابتلا به سرطان مي باشند.
همچنين ارتباط بسيار نزديکي ميان کشيدن سيگار و سرطان لوزالمعده نيز وجود دارد.
از ديگر خطرات مشخص شده که به سيگار مربوط مي باشد انواع غير سرطاني بيماري هاي ريوي و قلبي مي باشند.
نکته بسيار مهم آن است که کشيدن مداوم تنها يک يا دو سيگار در طول روز احتمال مبتلا شدن به سرطان را در مقايسه با يک فرد عادي که سيگار نمي کشد تا دو برابر بيشتر مي کند.
بدتر از آن اينکه کشيدن سه يا چهار سيگار در روز بصورت مداوم احتمال ابتلا به سرطان را به هشت برابر يک فرد عادي افزايش مي دهد.
نگاه داشتن سيگار روي لب باعث تشديد خطرات آن مي شود.
به خصوص هنگامي که دود سيگار در بزاق دهان حل مي شود و شما آنرا مي بلعيد، سموم و مواد سرطان زا با تمامي قسمت هاي جهاز هاضمه برخورد خواهد داشت.
علاوه بر ابعاد که معمولا" سيگارهاي برگ بزرگتر هستند نوع و ميزان تنباکويي که در آنها بکار رفته نيز متفاوت مي باشد.

سيگارهاي معمولي که معمولا" سايز واحدي دارند کمتر از يک گرم تنباکو را در خود دارند.
در حالي که سيگار هاي برگ با توجه به ابعادشان مي توانند بين پنج تا هفده گرم تنباکو را در خود داشته باشند.
کشيدن سيگار هاي برگ بزرگ ممکن است تا يک ساعت هم بطول انجامد اما سيگار هاي معمولي حدود ده دقيقه بيشتر عمر ندارند.
اينکه کدام نوع از سيگارها خطر بيشتري دارد به ميزان مصرف و استنشاق دود و همچنين مقدار کشيدن دود به داخل ريه بستگي دارد.
چرا که سموم و مواد سرطان زايي که در هر دو وجود دارند تقريبا" مشابه مي باشد.
اغلب افرادي که به سيگار معمولي اعتياد دارند، هر روز و به مقدار زياد آنرا مصرف مي کنند در حالي که آمار نشان مي دهد افرادي که سيگار برگ مي کشند بصورت گاه و بيگاه آنرا مصرف کرده و نيز کمتر از افراد معتاد به سيگار معمولي دود آنرا به درون ريه خود مي کشانند بنابراين معمولا" افرادي که سيگار برگ مي کشند در معرض خطر کمتري هستند.
در هر صورت چه دود سيگار را به درون ريه خود بکشانيم چه نه، لب، زبان، دهان، گلو و حنجره در معرض خطر سرطان خواهند بود.